მკითხველს თავიდანვე ვაუწყებ, რომ ყველა კეთილსა თუ უკეთურ საქციელს, ჩემს ცხოვრებაში რომ ჩამიდენია,განვიხილავ, როგორც პირადად ჩემს დამსახურებებსა და შეცოდებებს და აქედან გამომდინარე, ვაღიარებ ნების თავისუფლებას.
საკმარისია Facebook გახსნა და მიხვდები: ვის ვინ მოსწონს, ვინ ვის დაშორდა, ვინ მიატოვეს, ვინ ცალმხრივი სიყვარულით იტანჯება და ვინ ვის ტ&*%$ს. პარდონ მაი ფრენჩ 🙂
ჩამოშლი კომენტარებს ან ლაიქებს და ფიქრობ:
“აა, ეს ისევ ამაზე ანძრევს. ჰმ, ეს ბიჭი კიდევ ვერ დაგეთოვერდა ამ *&^ქალაზე?
უი, ამათ სექსი აქვთ?
ამ ორ *&^ქალას ახალი საკბილო ჰყოლიათ გასაჭორად. ჰმ, ნეტავ აქ რომ ‘ლამაზი ხარო’ დაუწერეს, პმ-ში რა მიწერეს ერთმანეთს: მოკლე ფეხები რომ აქვს თუ კეხიან ცხვირზე გააკეთეს აქცენტი?”… და ა.შ.
მე კი ვზივარ აქ, ვსქროლავ უაზროდ, ვფიქრობ ამათ არშემდგარ რელეიშენშიფებზე… ჰო, მართალი ხარ, მეტი საქმე არ მაქვს 😀
Facebook-ზე ბევრ კონკურსს შეხვდებით. ქართული კომპანიები ძალიან გააქტიურდნენ ამ სივრცეში და მომხმარებლების წახალისების მიზნით ხშირად ატარებენ კონკურსებს პატარა ან სოლიდური პრიზებით. მონაწილეობას თითქმის არასდროს ვიღებ მსგავს competition-ებში, თუმცა სხვებს აქტიურად ვგულშემატკივრობ ყოველთვის, თუ მომეწონება მონაწილის მიერ მოსაგებად გაგზავნილი ფოტო, ვიდეო თუ სხვა ნებისმიერი რამ, რასაც წესები ითხოვს, ვუ-like-ებ და ჩემს მეგობრებშიც ვუვრცელებ ხოლმე 🙂
ასე წავაწყდი LG_ის კონკურსსაც Facebook-ზე. მარტივი კონკურსი სოლიდური პრიზებით
ტელეფონით ან ფოტოაპარატით უნდა გადაიღოთ და მოარგოთ ფოტო სლოგანს To me you are perfect (შენ ჩემთვის სრულყოფილი ხარ). გაგზავნოთ თქვენი ფოტო მეილზე competitionlg@post.com და დაელოდოთ LG Mobile Georgia-ს ფეისბუქის გვერდზე გამოჩენას. თუ მომხმარებლების მოწონებას დაიმსახურებთ, მეორე ეტაპზეც გადახვალთ სხვა მონაწილეებთან ერთად და აქ უკვე ჟიური შეარჩევს 3 გამარჯვებულს, რომლებსაც საკმაოდ კარგი პრიზებით დააჯილდოვებენ.
I ადგილის მფლობელი საჩუქრად LG G2 32GB-ს მიიღებს,
II ადგილის მფლობელი LG G2 16 GB-ს, ხოლო
III ადგილზე გასული ფინალისტი LG G PRO Lite-ს.
თქვენი არ ვიცი და მე მართლა მეPerfectება ეს ტელეფონი :3
ფოტოების გასაგზავნად მხოლოდ 4 დღე დაგრჩათ! იჩქარეთ! (7 აპრილამდე)
სხვებს გაძლევდით რჩევებს და აგერ ამდენი თვეა ჩემი თავისთვის ვერ მიშველია. 😀
თითები თავისით გარბიან კლავიატურისკენ და ჩვეული სისწრაფით კრეფენ მის სახელს სერჩში. მიუხედავად იმისა, რომ ვიცი, ახალი არაფერი დამხვდება, თვალის ჩავლება უკვე არგად ნაცნობ და შესწავლილ პოსტებზ,ე ჩვევად მექცა და მამშვიდებს. თითქოს ვიგებ, რომ კარგადაა და არაფერი უჭირს. შავ დღეში კი მაშინ ვვარდები, დეპრესიის მორიგი შემოტევა რომ ეწყება და facebook-ს აუქმებს. ვნერვიულობ, იმაზე ხშირად ვეძებ, ვიდრე მჩვევია და სხვა ყველაფრის მიმართ ყურადღება მიდუნდება.
დაბრუნდა? ე.ი. პრობლემა გადაუჭრია :ამოსუნთქვა:
ამბავი #1: მე რამდენიმე კომპანიის social media manager ვარ, რაშიც facebook page-ის ადმინისტრატორობაც იგულისხმება. მივეჩვიე, რომ ხშირად მომდის ხოლმე მსგავსი შემოთავაზებები:
მეღიმება და ვაიგნორებ ხოლმე. რამდენიმე ფეიქ ექაუნთი და ფულის შოვნის მარტივი გზა იპოვეს. იღებენ მონაწილეობას სხვდასხვა კონკურსებში, “ილაიქებენ” ფოტოებს და იგებენ სხვდასხვა პრიზებს.
იმედია, არცერთი კომპანია არ წამოეგება მსგავს სატყუარაზე, ლაიქების ყიდვას ვგულისხმობ. თუმცა, სიმართლე გითხრათ, ამ ბოლო დროს ისეთი შემთხვევების მომსწრე გავხდი, იმედი ნაკლებად მაქვს, მაგრამ მაინც.
შენ ჩემი ყველაზე დიდი ქრაში ხარ ცხოვრების ამ ეტაპზე. ყველაფრის მიუხედავად, ვერაფრით გეშვები. შენ ერთი დიდი ბავშვი ხარ, რომელიც ჩემგან, თავად ბავშვისგან მოითხოვს ზრუნვას. მე ეს მაღიზიანებს და მაინც შენთან მინდა ყოფნა. მერამდენედ გადავწყვიტე შენი დავიწყება, ნეტავ თავადვე შემეძლოს დათვლა. დღესაც გნახე, ჩაგეხუტე… ახლა სახლში მოვედი და ვფიქრობ, რომ არ იყავი ღირსი.
შენ ფაქტობრივად ჩემი თანამშრომელი ხარ, ყოველ დღე მწერ, რომ გინდა მნახო. ყოველ საღამოს ცდილობ, რომ სამსახურიდან სახლში წამიყვანო. მეც ყოველ საღამოს ვიგონებ ტყუილებს დედაჩემის ავადმყოფობაზე. რა ვქნა, ერთხელ ხომ ვცადეთ და არაფერი გამოგივიდა.
შენ ძალიან cute და ჭკვიანი ბიჭი ხარ. სწორედ ისეთი, ჩემს გერდით რომ უნდა იყოს, მე კი შენით ვერაფრით დავინტერესდი. სულ გესაუბრები, მაგრამ მაინც მიჭირს. შენ კარგად საუბრობ და უფრო კარგად წერ. რომ გნახულობ, მინდა ჩაგეხუტო. მაინც არაფერი გამოვა, სამწუხაროა.
შენც კიდევ ერთი კარგი ბიჭი ხარ. ხანდახან გხვდები, მოსაწყენ თემებზე ვსაუბრობთ და მერე სახლში მიგყავარ. ფაიფურის არ ვარ, ნუ გეშინია.
როცა რაღაც მთავრდება, აუცილებლად იწყება ახალი. მე ასე ვთვლი, ყოველ შემთხვევაში.
თუმცა დამთავრებასაც ძალა უნდა. როცა რაღაც მთავრდება და ვატყობ, რომ ძალა არ შემწევს თავს მოვერიო, ძალისმიერ მეთოდებზე გადავდივარ მის “გასაქრობად”. სოციალური ქსელებიდან მისი წაშლა უბრალოდ ქაჯობად მიმაჩნია. ამიტომ ვცდილობ ხოლმე სხვა მეთოდებით “მივცე დავიწყებას” კონკრეტული პირი. ვეცდები, თქვენც გაგიზიაროთ შეგუების პერიოდის საშუალებები 🙂
მშვიდად შეხვდით იმ ფაქტს, რომ რაღაც დასრულდა. ამიტომ უბრალოდ “ის” გადაიყვანეთ ისეთ ლისთში, სადაც თავადაც კი ვერ მიაგნებთ. თუ მანამდე facebook-ზე close friends ლისთში გყავდათ და მის ყველა აფდეითზე ნოტიფიკაციას იღებდით, ახლა მისი წაშლა მოგიწევთ ამ ლისთიდან 🙂
შედით მის პროფილში და unsubscribe გააკეთეთ 🙂 არაა საჭირო news feed-ში გეჩეხებოდეთ მისი დადებული სიახლეები, ფოტოები და მუსიკა, თორემ ისევ დაიწყებთ ყველაფრის თქვენს თავზე მორგებას “აი, ის მუსიკა დააშეარა, მაშინ რომ ვუსმენდით. ე.ი. ჩემზე ფიქრობს…” იმედები უნდა გაგიცრუოთ, Bullshit. მას უბრალოდ ეს მუსიკა უყვარს და არა თქვენთან დაკავშირებული მოგონებები.
არც თავად დაიწყოთ ისეთი სიმღერების, ფოტოების, ტექსტების და ა.შ. დაშეარება, რაც თითქოს და “თქვენს თავს გაახსენებს”. another bullshit! მოეშვით წარსულზე გამოკიდებას! ვიცი, რომ თქვენც ჩემსავით გაგირბით ხელი facebook სერჩში მისი სახელის ჩაწერისკენ, მაგრამ Stop It! რა საჭიროა მისი კედლის თვალიერება? თუ აპირებთ, რომ მასზე ფიქრი შეწყვიტოთ, მის კედელსაც უნდა მოეშვათ 🙂
მისი სახელი ტელეფონში ჩაანაცვლეთ მსგავსი ტექსტით “არ მისწერო” ან რაიმე მსგავსი. მე ვცადე და ნამდვილად ამართლებს 😀 ტელეფონს იღებ სმს–ს მისაწერად და ეს სახელი გრჩება ხელში, გახსენდება, რომ არ ღირს… და ისევ თავს ანებებ…
შეინახეთ ნივთები, რომელიც მას გახსენებთ (საჩუქრები, ბარათები, ფოტოები…)
ეცადეთ, არ წახვიდეთ ისეთ ადგილას, სადაც მას შეეჩეხებით. ნუ, სცადეთ მაინც 🙂
ნუ ჩავარდებით ჩემსავით ლოგინად და თავისუფალი დროის 90 %–ს ნუ გაატარებთ ძილში. უფრო მეტი ურთიერთობა მეგობრებთან.
და ბოლოს: აუცილებლად დაიწყეთ ახალი ფლირტი 🙂
რაღაც ჟურნალ “სარკის” დონის რჩევები გამომივიდა მგონი, მაგრამ მე ვცდილობ ხოლმე ასე მოვიქცე, როცა მიჭირს… ყველა ამართლებს 🙂 trust me!
სოციალური მედიის მნიშვნელობაზე საუბარი უკვე ზედმეტად მიმაჩნია ხოლმე, მაგრამ მაინც აღვნიშნავ, რომ მისი როლი და მნიშვნელობა მსოლფიოში უფრო და უფრო იზრდება, ფეხს იკიდებს და ფაქტობრივად, აღარაფერი ხდება სოციალურ მედიაში გაშუქების გარეშე. საქართველოშიც ნელ–ნელა გააქტიურდა და სათვალავში ჩასაგდები გახდა.
პოლიტიკურმა ძალებმაც ყური მოჰკრეს სადღაც, ფეისბუქის ფეიჯის, ტვიტერის ექაუნთის ქონა აუცილებელია, ობამას ხომ არ ჩამოვრჩებითო და ერთი–მეორეს მიყოლებით გაიხსნა ფეისბუქზე სამინისტროებისა და კონკრეტული პოლიტიკოსების ფეიჯები.
გახსნას აქტივობა მოჰყვა, ლაიქების მატების მანია გაჩნდა, ლაიქებისა და აქტივობისთვის კი კონკურსებია საჭირო, სამწუხაროდ. თავდაპირველად სამთავრობო სექტორიდან ყველაზე აქტიური დავით ბაქრაძის ფეიჯი იყო, რომელმაც ონლაინ აქტივობები ოფლაინს მიაბა. ყველაზე აქტიურ წევრებისთვის თავად პარლამენტის თავმჯდომარესთან შეხვედრები ეწყობოდა. შემდგომ კონკურსი ონლაინ პარლამენტის არჩევნები, რომელში გამარჯვებულიც პარლამენტის ნამდვილ თავმჯდომარესთან ერთად ატარებდა მთელ დღეს, ესწრებოდა შეხვედრებს და ა.შ. კარგი ინიციატივებია, ვერაფერს იტყვით,. მაგრამ შემდგომში ფეისბუქი პოლიტიკური სექტორისთვის ბრძოლის არენად იქცა, ლაიქები კი გამარჯვების გასაზომად.
მარაზმის მატება ამ ბოლო დროს უფრო შესამჩნევი გახდა. მოსწავლეები PM მიმოწერასა და “დამილაიქე, დამიშეარე” თხოვნებიდან რეალურ ბრძოლაში გადმოვიდნენ. ქუჩაში ფლაერებს არიგებენ “აქ შედი, 8989 სკოლა მოძებნე და დაალაიქე” ტექსტით. ან პირდაპირ სახლის კარზე გიკაკუნებენ, ან მაღაზიაში გადგებიან თავზე ლეპტოპით ხელში და გთხოვენ, შეხვიდე შენს Facebook ექაუნთზე, დაულაიქო განათლების სამინისტროს კონკურსში სკოლის ლოგო, რომ სამინისტრომ სკოლას “მომავლის კლასი” აჩუქოს.
თბილისი ცენტრალში ლეპტოპით მოსიარულე მოსწავლე
ლეპტოპით მოსიარულე მოსწავლეებსა და დამრიგებლებს აიტანდა კაცი, პოლიტიკური სექტორი დავალების მიცემაზე რომ არ გადასულიყო: გააკეთეთ ფეისბუქი, დაიმატეთ ფრენდები, დაალაიქეთ სამინისტროების გვერდები და ა.შ. მსგავსი ფაქტების შესახებ უკვე არაერთი მეგობრის ვოლზე წავიკითხე ინფორმაცია.
სკოლის მოსწავლეების ინფორმატიკის კაბინეტებში ჩაყვანა და დავით ბაქრაძის ფეისბუქ ფეიჯის დალაიქებაზე უკვე ბევრჯერ დაიწერა. მსგავსი ინფორმაციის სადმე დაპოსტვის შემთხვევაში კი პოსტს უპასუხოდ შლიან. არ მესმის, რისთვის აგროვებენ ლაიქებს, ატარებენ კონკურსებს და ავალებენ სკოლის დირექტორებსა და მასწავლებელებს ამდენ მარაზმს, თუ სოციალურ მედიაში ასეთ მოღვაწეობას აპირებენ? ვინ დაუგეგმა ასეთი კამპანია სახელმწიფოს? ნუთუ იმ “ჭკვიან” ადამიანს იმის გათვალისწინება დაავიწყდა, რომ სოციალურ მედიაში ყველაფერი ძალიან სწრაფად ვრცელდება, ივსება და ზვავის სახეს იღებს? რატომ ჩათალეს, რომ მსგავსი ინფო უყურადღებოდ დარჩებოდა და ლაიქომანია მშვიდად ჩაივლიდა?
მიმართვა იმ ჭკვიან ადამიანს, ვინც მსგავსი კამპანია მოიფიქრა: სოციალური მედია ნამდვილად დიდი ძალაა, სწორად მიმხვდარხართ, მის სწორად გამოყენებას ბევრი დადებითი რამის მოტანა ძალუძს, მაგრამ იმის გათალისწინება კი დაგავიწყდათ, რომ არასწორად მართვის შემთხვევაში უფრო მეტი ზიანის მოტანა შეუძლია.
მიმართვა იმ მოსწავლეებს, მშობლებსა და მასწავლებლებს, ვისაც ეს სისულელე დაავალეს: არ შექმნათ ყალბი ექაუნთები, ნუ აყვებით ამ სულელურ მოთხოვნებს,. მით უმეტეს, თქვენ, ბავშვებო. როგორც გოგიჩაიშვილი იტყოდა, ტეხავს… უბრალოდ, ტეხავს ხალხო… 😐
ამას წინათ ბლოგერების ჯგუფში კამათი გამოიწვია ჩემმა პოსტმა, როცა ვიღაც ახალბედას ხუმრობით მივმართე ბლოგერი როგორ ხარ, როცა ბლოგზე ერთადერთი პოსტი გიწერია–მეთქი 😀
ეწყინა 🙂
მოდი, ბლოგერობის “კრიტერიუმები” შევადგინოთ.
შენ არ ხარ ბლოგერი, თუ:
Facebook–ზე განთავსებული შენი ფოტოების 80 % ბლოგერების შეხვედრებზე არაა გადაღებული 😀
ნებისმიერი FB ფრენდი, რომელთანაც 100 + მეგობარი გყავს, ბლოგერია 🙂
არ გიზასავია რომელიმე ბლოგერთან 😀 (თამაშის ფარგლებში მაინც 😀 )
დადებითად არ ხარ განწყობილი ჰომოსექსუალების მიმართ 😀
ვლოგერის ოფისში ყავა არ დაგილევია
ბანკებს (და ზოგადად რაღაც ორგანიზაციებს) შეხვედრებზე არ დაუპატიჟებიხარ
და არც მათ მიერ ორგანიზებულ რაღაც ივენთებს დასწრებიხარ 😀
არ მოგსვლია მოწვევა ვერა ქობალიასგან და თუ ერთხელ მაინც არ ყოფილხარ ეკონომიკის სამინისტროში განხილვაზე “როგორ გადავარაჩინოთ ტურიზმი სოც. მედიის მეშვეობით”
ვლოგერში სოც. მედიის შესახებ სერიოზული სახით არ გიმსჯელია 😀
ნებისმიერ ბლოგერთან, თუნდაც მის შეხედულებებს არ იზიარებდე, შეხვედრისას უფრო მეტი სალაპარაკო თემა არ გაქვს, ვიდრე სხვა რიგით, ჩვეულებრივ ნაცნობთან 🙂
როცა ორი, მითუმეტეს, რამდენიმე ბლოგერის შეხვედრისას და ბლოგოსფეროს გარჩევისას, გარშემომყოფები იწყებენ თქვენს ინტერესით თვალიერებას – მათ ძირითადად თქვენი ახლობლების უცნაური მეტსახელები აოცებთ 🙂
და ბოლოს: ნებისმიერ არაბლოგერს ჩვენს გაცნობაზე ასეთ რეაქცია უნდა ჰქონდეს: თქვენ ვაფშე რა სასტავი ხართ? :O
P.S. ეს ყველაფერი ხუმრობით 😀 სერიოზულად ნუ მიიღებთ.
მადლობა იდეისთვის ჰექსეს და გასტოს 😀
Social Media Day (shortly SMD) 2011 30 ივნისს, Lisi Lake lounge–ში გაიმართა საქართველოს ბანკის მხარდაჭერით 🙂
თავიდან რამდენიმე ვერსია იყო: თითქოს და ისევ პრეზენტაციები უნდა გაგვეკეთებინა სხვადასხვა თემებზე, წარგვედგინა და მერე ერთგვარი after party–ც მოგვეწყო, მაგრამ როგორც ბოლოს აღმოჩნდა, ბოლოს ჩემს მეტი პრეზენტაცია არავის ჰქონდა 😀 მეც დაგვანებით გავაკეთე და ეს იდეა ჩაიშალა. პრეზენტაციას “Facebook live-ში” უნდა რჰქმეოდა და ალდაგის მიერ Live-ში ორგანიზებული ივენთების მაგალითზე უნდა გადმოეცა როგორ შეიძლება ფეისბუქური ატივობების ლაივში გადმოტანით ლაიქერების აკრეფა 🙂
კნუტის ბლოგი 